Het is dit jaar exact 100 jaar geleden dat de bekende schrijver Marcel Proust overleed. Iedereen kent Proust als de modernistische schrijver die de indrukwekkende romancyclus Op zoek naar de verloren tijd schreef. Deze serie bestaat uit zeven boeken, namelijk De kant van SwannIn de schaduw van meisjes in bloeiDe kant van Guermantes, Sodom en GomorraDe gevangene, De voortvluchtige en tot slot De tijd hervonden.

Vaak wordt Proust voorgesteld als een soort wereldvreemde dandy die ellenlange zinnen schreef. Volgens hoogleraar Ieme van der Poel moeten we dat beeld dringend bijsturen. Ze vindt dat het tijd is om kennis te maken met ‘een andere Proust, humorvol, erudiet, en sterk betrokken bij de actuele culturele, sociale en politieke ontwikkelingen van zijn tijd, de belle époque (1870-1914)’. 

Om het leven en het werk van Marcel Proust dit jaar te herdenken, komen er enkele speciale boeken uit. De vijfenzeventig bladen verschijnt voor het eerst: de documenten die het fundament vormen van Op zoek naar de verloren tijd. Ook heeft Ieme van der Poel een gids voor de moderne lezer geschreven die je begeleidt bij het lezen van Proust in de 21ste eeuw: De tijdmachine van Proust

De Vijfenzeventig Bladen

In 1954 maakt de befaamde Parijse uitgever Bernard de Fallois uit het niets melding van de vondst van vijfenzeventig bladen handgeschreven werk van Marcel Proust. Het lijkt om een voorstudie te gaan van de beroemde romancyclus Op zoek naar de verloren tijd, maar de vijfenzeventig bladen verdwijnen gelijk weer uit zicht. Pas na het overlijden van De Fallois in 2018 worden ze in zijn nalatenschap gevonden en in 2021 geredigeerd en geannoteerd uitgeven door Gallimard.

De herontdekking slaat in als een bom. De internationale pers heeft het over ‘de heilige graal’

De herontdekking slaat in als een bom. De internationale pers heeft het over ‘de heilige graal’, want nu het materiaal door iedereen gelezen kan worden, wordt het belang meteen duidelijk. De vijfenzeventig bladen, door Marcel Proust in 1908 geschreven en zorgvuldig bewaard, zijn niets anders dan het fundament van Op zoek naar de verloren tijd. In deze teksten herkent de lezer de meest iconische momenten uit de romancyclus, maar vaak zijn de details anders dan in het uiteindelijke werk. De vijfenzeventig bladen zijn een miniatuurversie van La Recherche, en ze bieden een unieke kijk op het leven en denken van de jonge Marcel Proust.

De vijfenzeventig bladen is verzorgd en geannoteerd door Nathalie Mauriac Dyer en in het Nederlands vertaald door Désirée Schyns, Philippe Noble, Jan Pieter van der Sterre en Reintje Ghoos.

De tijdmachine van Marcel Proust

Proust, de woordkunstenaar, maakte ons een eeuw geleden al duidelijk dat taal niet onschuldig is

In De tijdmachine van Marcel Proust gidst Ieme van der Poel je door Op zoek naar de verloren tijd. Aan de hand van dit zevendelige meesterwerk trekt ze een relevante parallel tussen de belle époque en onze eigen tijd. Ook de personages van Proust geven zich over aan de rage om te sporten in het groen, en verdiepen zich in de vraag naar de complexiteit van seksuele geaardheid. Net als de schrijver zelf omarmen ze de verworvenheden van de moderne tijd. Proust slaagt erin om de fictionele werkelijkheid die hij schiep uit te tillen boven haar historische kader. Proust, de woordkunstenaar, maakte ons een eeuw geleden al duidelijk dat taal niet onschuldig is en in het uiterste geval kan leiden tot uitsluiting en raciaal geweld.

 

De vijfenzeventig bladen

In 1954 maakt de befaamde Parijse uitgever Bernard de Fallois uit het niets melding van de vondst van vijfenzeventig bladen handgeschreven werk van Marcel Proust. Het lijkt om een voorstudie te gaan van de beroemde romancyclus Op zoek naar de verloren tijd, maar de vijfenzeventig bladen verdwijnen gelijk weer uit zicht. Pas na het overlijden van De Fallois in 2018 worden ze in zijn nalatenschap gevonden en in 2021 geredigeerd en geannoteerd uitgeven door Gallimard.
De herontdekking slaat in als een bom. De internationale pers heeft het over ‘de heilige graal’, want nu het materiaal door iedereen gelezen kan worden, ... lees meer wordt het belang meteen duidelijk. De vijfenzeventig bladen, door Marcel Proust in 1908 geschreven en zorgvuldig bewaard, zijn niets anders dan het fundament van Op zoek naar de verloren tijd. In deze teksten herkent de lezer de meest iconische momenten uit de romancyclus, maar vaak zijn de details anders dan in het uiteindelijke werk. De vijfenzeventig bladen zijn een miniatuurversie van La Recherche, en ze bieden een unieke kijk op het leven en denken van de jonge Marcel Proust.

De vijfenzeventig bladen is verzorgd en geannoteerd door Nathalie Mauriac Dyer en in het Nederlands vertaald door Désirée Schyns, Philippe Noble, Jan Pieter van der Sterre en Reintje Ghoos.

€ 39,99

De tijdmachine van Marcel Proust

Een toegankelijke en leerzame wegwijzer door leven en werk van Marcel Proust.

Honderd jaar na de dood van Marcel Proust (1871-1922) is het hoog tijd om het cliché van de wereldvreemde dandy die ellenlange zinnen schreef naar het rijk der fabelen te verwijzen. In De tijdmachine van Marcel Proust maken we kennis met de andere Proust: humorvol, erudiet, en sterk betrokken bij actuele culturele, sociale en politieke ontwikkelingen.
Aan de hand van zijn zevendelige meesterwerk Op zoek naar de verloren tijd trekt emeritus hoogleraar Ieme van der Poel een relevante parallel tussen de belle époque en onze eigen ... lees meer tijd. Ook de personages van Proust geven zich over aan de rage om te sporten in het groen, en verdiepen zich in de vraag naar de complexiteit van seksuele geaardheid. Net als de schrijver zelf omarmen ze de verworvenheden van de moderne tijd. Proust slaagt erin om de fictionele werkelijkheid die hij schiep uit te tillen boven haar historische kader. Proust, de woordkunstenaar, maakte ons een eeuw geleden al duidelijk dat taal niet onschuldig is en in het uiterste geval kan leiden tot uitsluiting en raciaal geweld.

€ 19,99

Marcel Proust

Marcel Proust (1871-1922) groeide op in een welgesteld milieu in Parijs, waardoor hij als volwassene het leven van een mondaine schrijver kon leiden. Door zijn astma en het verdriet om de dood van zijn ouders trok Proust zich aan het begin van de twintigste eeuw steeds meer terug uit het maatschappelijke leven. Hij wijdde zich volledig aan wat zijn levenswerk zou worden: de romancyclus Op zoek naar de verloren tijd.