Toen Jennifer Cardenas Riggs acht jaar oud was, kreeg ze als kerstcadeau van haar oma een set borduurringen en leerde oma haar de techniek. Ze borduurde een paar dingen, maar verloor haar interesse. Pas toen Jennifer aan de academie visuele kunst ging studeren, dacht ze weer terug aan deze handwerktechniek. Ze herinnerde zich dat ze borduren wel leuk vond, maar dat de beschikbare ontwerpen haar niet aanspraken omdat ze nogal ouderwets waren. En toen realiseerde ze zich dat ze zélf patronen kon ontwerpen.