Emmanuel Van Lierde is een bevoorrechte getuige van het pontificaat van Franciscus en mocht hem al herhaaldelijk ontmoeten, onder meer voor exclusieve interviews in 2016, en nu opnieuw voor het boek Paus Franciscus. De conservatieve revolutionair.

Toen de Argentijnse jezuïet Jorge Mario Bergoglio op 13 maart 2013 als nieuwe paus op het balkon van de Sint-Pietersbasiliek verscheen, was hij voor velen een nobele onbekende. Maar al snel raakte de hele wereld in de ban van deze eenvoudige bisschop van Rome die op mensen toestapte, gevangenen de voeten waste en aandacht vroeg voor de armen en voor de aarde.

Paus Franciscus komt over als progressief en revolutionair. Maar klopt dat beeld wel? Of blijft hij, als puntje bij paaltje komt, toch ook een conservatieve kerkleider? Hij wist in de afgelopen tien jaar de toon en de stijl van de kerk aan te passen, maar is de inhoud niet dezelfde gebleven? En al wil Franciscus een nieuwe wind door de kerk laten waaien en zet hij in op noodzakelijke structurele hervormingen, toch stuit ook hij op grenzen, weerstand en schandalen.

Filosoof en theoloog Emmanuel Van Lierde gaat in dit boek op zoek naar de prioriteiten van deze paus en maakt bij de tiende verjaardag van diens fascinerende pontificaat de balans op. Is Franciscus écht een revolutionair of betreft het misleidende beeldvorming?

Tijdens het interview was paus Franciscus zichtbaar aangedaan wanneer we het hadden over de oorlog in Oekraïne. Hij ervaart het als een persoonlijke mislukking dat hij er tot nu toe niet in slaagde een staakt-het-vuren, laat staan vrede, te bewerken en dat de oorlog verder aanhoudt en escaleert. Hij blijft oproepen tot dialoog en wil zelf een bemiddelaar zijn tussen de vijandige partijen. Hij wil er alles aan doen om de spiraal van geweld te doorbreken zodat er niet langer bloed wordt vergoten.

Aan het einde van het interview wijst hij op een pas verschenen boek in het Italiaans dat alles wat hij sinds de invasie op 24 februari 2022 tot midden november 2022 over het “gemartelde Oekraïne” heeft gezegd, bundelt. “God is een God van vrede, van liefde en van hoop. Een God die wil dat we allen broeders zijn. Elke oorlog beledigt de heilige naam van God”, schrijft Franciscus daarin. Hij wil al zijn gewicht in de schaal werpen opdat die Derde Wereldoorlog waarvan iedereen finaal het slachtoffer is, eindelijk stopt. “Alstublieft, kies de vrede! Bid om vrede! Bewerk de vrede!”

Het is goed dat er een instantie is die vijandige partijen bij elkaar kan brengen, al kun je niet altijd neutraal blijven. Diplomatie is een van de sterktes van de kerk, maar soms komt ze daarmee duidelijk in een lastig parket.

Bestel hier jouw exemplaar!