‘Kinderen hebben aanmoediging nodig, dat is een van de eenvoudigste wetmatigheden in het leven. Als ze iets voor elkaar moeten krijgen waarvan ze vooraf denken dat het onmogelijk is, zullen ze het opnieuw proberen en verder reiken. En nog eens. Beloning is dan het enige wat echt werkt. Straf en terechtwijzing kunnen in beperkte mate werken, maar alleen als ze nauwkeurig en op de juiste manier worden gebruikt. Beloning is altijd effectiever dan straf,’ aldus Hedvig Montgomery in De zeven stappen naar succesvol ouderschap. Ze vertelt er hier meer over.

Ik ben van mening dat je mensen ongeacht de situatie prima iets meer kunt aanmoedigen dan je van nature zou doen. Er is niemand die daar vreemd op zal reageren of het overdreven vindt. Maar onthoud: als je iemand aanmoedigt zonder het echt te menen, zullen wat oudere kinderen daar zo doorheen prikken. Vanaf het moment waarop je kind naar groep drie gaat, kan het de moeite waard zijn om wat meer aandacht te besteden aan de momenten waarop je je kind aanmoedigt en de manier waarop je dat doet. Je kind moet kunnen vertrouwen op de dingen die je zegt. Tot het zesde levensjaar kom je een heel eind door simpelweg aanwezig te zijn en positieve aandacht te geven.

Realiseer je dat jouw aanmoedigingen alleen werken als je je telefoon weglegt en je computer uitzet, en écht kijkt naar de bezigheden van je kind. Je hoeft echt niet de hele dag naast je kind te staan om het aan te moedigen, dat werkt juist averechts.

Misschien kun je proberen om minstens één keer per dag belangstelling naar je kind te kijken, zodat je het oprecht kunt aanmoedigen en aandacht kunt geven. De ene aanmoediging werkt beter dan de andere. De beste aanmoedigingen zijn aanmoedigingen die kinderen mentaal sterker maken en ervoor zorgen dat het zelfverzekerde, optimistische kleine mensen worden.

Ik denk dat je een heel eind komt als je de volgende technieken toepast:

1. Ga op zoek naar de dingen die goed gaan en benoem die!
   Prijs je kind nooit voor dingen die niet lukken, maar probeer liever dingen te vinden waarvan je denkt dat ze echt kans van slagen hebben en waar je kind zich nog in kan bekwamen. Kleine kinderen hebben meestal genoeg aan een bemoedigende glimlach of opmerking: ‘Wat goed dat je je jas al aanhebt!’ Is de jas scheef dichtgeknoopt, dan kun je dat gewoon zo laten of even subtiel veranderen zonder er veel aandacht aan te besteden.
   Als je kind bijvoorbeeld iets heeft getekend of geknutseld, laat dan vol overtuiging blijken dat je je kind ziet en blij bent met wat je ziet. Probeer de handeling of het werk van je kind niet te bestempelen als ‘mooi’ of ‘knap’; je kind wil worden gezien, niet beoordeeld. Het geven van positieve aandacht zal lange tijd de belangrijkste vorm van aanmoediging zijn. Als je kind na verloop van tijd leert zwemmen, fietsen, een instrument te bespelen of iets anders, wees dan enthousiast. Geef concrete aanwijzingen over de juiste techniek of greep. Je kunt rustig laten zien hoe de dingen die nog niet zo goed gaan beter kunnen, of je wacht daar nog even mee. Bij de ontwikkeling van vaardigheden is de belangrijkste taak van de ouders enthousiasme tonen voor het project van het kind. Daarnaast moet je voldoende aanwijzingen geven zodat je kind een stapje verder kan.
2. Indirecte aanmoediging is altijd de meest effectieve vorm van aanmoediging.
   ‘Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Wauw!’ Nieuwsgierigheid en verbazing zijn handige hulpmiddelen om je kind zelf te laten vertellen
   wat er is gebeurd. Als je kind al een paar jaar naar school gaat, werkt het het best om je kind het zelf te laten vertellen als iets goed gaat, probeer het nu niet meer te benoemen.
3. Wijs op vooruitgang als je het ziet.
   ‘Hé, hier is iets veranderd!’
4. Spreek hoopvolle woorden als dat nodig is en wees enthousiast.
   Soms gaan de dingen een tijdje moeizaam. Probeer je kind in zo’n situatie aan te moedigen om nog één keer iets te lezen, de bal nog één keer te trappen, om opnieuw op de fiets te stappen enzovoorts.
5. Ga op zoek naar de bron.
   Als je bij je kind naar de dingen kijkt die goed gaan, zul je er na verloop van tijd achter komen waar dat talent vandaan komt. De eigenschappen die je herkent vormen de bouwstenen voor de verdere ontwikkeling. Probeer niet te veel aandacht aan problemen te besteden, want dan zie je de bouwstenen over het hoofd.

Uit: De zeven stappen naar succesvol ouderschap van Hedvig Montgomery.

Bron: awbruna.nl