Guillaume Van der Stighelen is een van de succesvolste reclamemakers die ons land ooit heeft gekend. In 2011 verloor hij zijn zoon, waarop hij uit de reclamewereld stapte. Sindsdien schrijft hij. Twaalf jaar later staat zijn debuutroman klaar om de harten van de lezers te veroveren. Maak kennis met Rozeke.

Het verhaal van zijn overgrootvader

Guillaume Van der Stighelen komt uit een grote familie, waarin de waarheid zelden wordt verteld zoals die is. Als een tante zei dat bonpapa stinkend rijk was geworden met sanitair voor openbare gebouwen, zei een tweede dat dat was omdat hij de enige aannemer was die tijdens de Eerste Wereldoorlog niet voor de Duitsers had gewerkt, waarop een derde uitriep: ‘Hij heeft anders genoeg geprobeerd.’

Rozeke vertelt het verhaal van Gwillemke, een verlegen jongetje dat in de negentiende eeuw in een gezin van eenvoudige ambachtslui wordt geboren, maar er in de twintigste eeuw in slaagt carrière te maken als aannemer in sanitair.

Hij is het middelpunt van een reusachtige familie, met zonen en dochters, kleinkinderen en achterkleinkinderen, neven en nichten en aangetrouwd grut. Hij is even eigengereid als sympathiek, even dwars als meegaand. Maar op het einde van zijn leven blijkt de rijke vooral een oude man vol verborgen leed en schuldgevoelens…

‘Beschaving, weet ge wat dat is?’
Theo en Gaston kijken hun vader aan. Gaston zwijgt. Hij hoopt dat Theo over de oude Grieken begint. Theo zwijgt ook. Hij weet dat hij, als zijn vader dit soort vragen stelt, nooit correct kan antwoorden.
‘Beschaving, dat is de mens scheiden van wat hij gescheten heeft.’

Terug naar de vorige eeuwwisseling

Inspiratie vond Guillaume Van der Stighelen in historische archieven, foto’s, enkele persoonlijke familiedocumenten en veel vage herinneringen aan wat vroeger op familiefeesten werd verteld over de overgrootvader naar wie hij werd vernoemd.

Dankzij historisch onderzoek katapulteert hij de lezers terug naar het Vlaanderen rond de vorige eeuwwisseling, met al haar sociale, politieke en morele veranderingen. Rozeke is ontroerend, humoristisch, maar vooral authentiek, met het leven van de gewone mens centraal. 

Bestel hier jouw exemplaar! 

De eerste lezers over Rozeke:

‘Ik wist dat Guillaume een voortreffelijke pen heeft maar deze roman overtreft alle verwachtingen. Elke pagina wordt verslonden en doet je verlangen naar de volgende.’ – Kurt Van Eeghem

‘Wat in de eerste plaats opvalt in dit debuut is het enorme plezier waarmee Van der Stighelen vertelt – een plezier dat moeiteloos op de lezer overslaat. Het verhaal is beurtelings tragisch en komisch, het geeft treffende tijdsbeelden uit de negentiende en twintigste eeuw en het is met een enorme vaart geschreven. Zo is schrijven bedoeld.’ – Redacteur Wil Hansen

‘Ik heb gelachen, ik heb bijgeleerd, ik heb gehuiverd, ik heb gesnotterd, ik heb genoten, ik heb slaap opgeofferd – meer kun je van een roman niet vragen, denk ik. Een on-waar-schijn-lijk debuut.’ – Journalist Stef Selfslagh

‘Een aangrijpende roman over gemiste kansen en het onvermogen om tot de essentie van de ander door te dringen. Ik heb veel geleerd over het Antwerpen van de belle époque en zal in het vervolg met een ander oog kijken naar het schilderij Zondagmiddag op Sint-Anneke van Louis Van Engelen.’ – Ondernemer Thomas Leysen

‘Hoe harder Guillaume over zichzelf oordeelt, hoe meer liefde en begrip je voor hem voelt. Zijn teloorgang en die van zijn levenswerk grijpt aan. Er zit zoveel menselijkheid in zijn falen. Ik sta verbluft van hoe de auteur zich kan verplaatsen in een tijdsgeest die hij nooit heeft gekend, in gedragspatronen die hij zelf nooit heeft meegemaakt. Werkelijk verbazingwekkend.’ – Auteur Thomas Siffer

‘Guillaume heeft me met Rozeke getroffen, vaak hardop doen lachen en soms doen wenen omwille van de zwaarwichtigheid van het bestaan, de pijn waaraan niet te ontkomen valt. Het geluk dat geen geluk blijkt te zijn. De onvermijdelijkheid van tweedracht, twist en jaloezie. De voorspelbaarheid van de ondergang. En dat alles in een heel gevatte stijl zonder al te veel woorden. Ieder met zijn eigen stem. Over onze familie.’ – Kunsthistorica & nicht van Guillaume, Katlijne Van der Stighelen