Mijn laatste druppel

In juli 2011 deden mijn vrienden mij een schitterend voorstel: ‘Ga mee naar het Dourfestival. Dat is echt iets voor jou.’ En ze hadden gelijk. Ik keek er wekenlang naar uit, want ik had gehoord dat Dour het geweldigste festival ooit was. Ik telde echt af: ‘Nog vier dagen, drie dagen, twee dagen, één dag!’ En toen was het eindelijk zover!

Met een hele hoop goede maten reden we met de auto naar Wallonië. Onderweg was ik al opgewonden omdat ik wist dat we vier dagen zouden feesten zonder grenzen. Toen we op het festivalterrein kwamen, zag ik overal bierkramen. Het leek wel een paradijs! Omdat ik me in de auto alvast had opgewarmd met Bacardi was ik al een beetje dronken. Ik wist dat ik vier dagen lang kon drinken en daardoor voelde ik me als een kind in een snoepwinkel.

Het opstellen van mijn tent deed ik zo snel mogelijk, want ik had geen tijd te verliezen. Mijn eerste wapenfeit was de aankoop van drankbonnetjes. Het feesten en drinken kon beginnen. Mijn doel was zoveel mogelijk drinken, zo zot mogelijk doen en zoveel mogelijk opvallen. Op dag twee werd ik wakker met een gigantische kater. Voor mij was dat een vertrouwd gevoel en ik kende de perfecte remedie: opnieuw drinken.

Het begin van die dag kan ik me nog zeer goed voor de geest halen. Om zes uur ’s morgens waren we in onze tent gekropen. Omdat ik niet al te best slaap in een tent, was ik om tien uur alweer wakker. Mijn vrienden sliepen nog en ik was al snel weer in de verleiding om te drinken. Rond twee uur had ik een – in mijn ogen – lumineus idee.

Veel festivalgangers hadden speciale kapsels, kleurtjes in hun haren of droegen bijzondere kledij. Ik was ervan overtuigd dat ik beter kon. Ik besloot op zoektocht te gaan bij de kraampjes en vond een mooi kleurrijk jurkje dat ik meteen aantrok. De aandacht die ik daardoor kreeg, overtrof mijn stoutste verwachtingen. Iedereen wilde met mij op de foto en iedereen vond me even grappig. Ik genoot – letterlijk – met volle teugen.

Op dag drie werd ik rond twee uur wakker en ik zag op mijn gsm dat mijn vader me een aantal keren had proberen te bereiken. Ik belde hem meteen op en werd ijskoud van zijn woorden, die ik nooit meer vergeet. ‘Michael,’ zei hij, ‘ik heb net jouw interview gezien op het nieuws. Ik schaam mij ongelooflijk.’

Ik had geen idee waarover hij het had, maar merkte op dat moment dat ik een jurkje droeg. In een flits herinnerde ik me vaag dat de RTBF mij had gefilmd. Maar wat ik had gezegd of gedaan, wist ik totaal niet meer. ‘Ik schaam mij’, herhaalde mijn vader. Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte.

Toen ik het vertelde aan mijn vrienden, kregen die de slappe lach. Zelf vond ik het absoluut niet grappig. Eigenlijk wilde ik naar huis, maar ik wist dat ik nog een dag moest blijven. Dus greep ik opnieuw naar het bier en werd weer behoorlijk dronken.

Om halfnegen ’s ochtends ging ik slapen. Dat herinner ik me nog zeer goed, want mijn allerlaatste pint heb ik die dag om 8.30 uur naar binnen gegoten. Dat was mijn laatste druppel alcohol.

De schaamte

Hoe verder die laatste festivaldag vorderde, hoe meer schrik ik kreeg om naar huis te gaan. Met mijn dronken gedrag had ik mezelf in het verleden al meer dan eens belachelijk gemaakt, maar dit was de eerste keer dat ik daarin anderen had meegesleurd. Daardoor voelde ik me echt rot.

Met knikkende knieën kwam ik thuis. Er stond me een donderpreek te wachten van mijn vader, mijn beste maat. Hoewel ik er niet klaar voor was – maar dat zou ik waarschijnlijk nooit zijn – wist ik dat zijn boosheid volkomen terecht was. Er vloeiden heel wat tranen toen hij me vertelde wat een schok het was om mij zó op televisie te zien. Het was nu geen vraag of smeekbede meer: hij en de rest van de familie eisten dat ik stopte met drinken. Ik antwoordde dat ze het onmogelijke van me vroegen. Urenlang hebben we daarover gediscussieerd. Ik besefte heel goed dat ik te veel dronk, maar ik had al eerder geprobeerd om te stoppen en ik kon het nooit lang volhouden. Hoe kon ik mijn familie beloven dat ik ermee zou stoppen als ik dat niet meende? Dus weigerde ik die belofte te maken.

‘Michael, eigenlijk ben je gewoonweg zielig als je te veel drinkt’, zei mijn vader. Ik lachte zijn woorden weg, niet omdat ik ze belachelijk vond, maar omdat ik me zo schaamde.

‘Waarom drink jij zoveel? Waarom? Wat is jouw doel in je leven?’ Ik kon geen antwoord verzinnen op zijn vragen, al vond ik ze diep vanbinnen heel interessant. Huilend ging ik naar mijn kamer terwijl zich in mijn hoofd één vraag bleef herhalen: ‘Wat is mijn doel? Wat is mijn doel in het leven?’ Ik ging zitten en begon lukraak mijn gedachten en gevoelens op te schrijven.

Wat is mijn doel in het leven? Geen flauw idee.

Voetbal en minivoetbal… promoveren!

Werk… geen idee.

Relatie… don’t know. Wil ik een gezin? Nee, dat lijkt mij zo saai. Maar  altijd zuipen is ook niet goed… daardoor zijn al een paar relaties stukgelopen.

Probleem: ik vind zuipen eigenlijk toffer dan een relatie hebben!

Probleem: normaal = saai, ik ken geen grenzen meer. Geld boeit me niet. Het enige dat mij interesseert is feesten, dronken zijn en onnozel doen. Hoe extremer, hoe beter!

Probleem: ik heb geen waarden en normen meer, ik lieg regelmatig, heb geen respect meer, voor niemand! Als er iets ergs gebeurt, feest ik gewoon verder. Het leven gaat aan mij voorbij.

Probleem: nu weet ik dat wel, maar binnen twee weken of een maand ben ik het weer vergeten! Ik ben al zo dikwijls gestopt met zuipen en toch begin ik altijd opnieuw.

Probleem: ik besef niet eens meer dat ik constant dronken ben. Na een aantal pinten schakel ik over op Bacardi-cola omdat ik me anders niet ‘scheef’ genoeg voel. En eigenlijk vind ik dat gevoel supercool!

Probleem: al mijn vrienden zijn zo. Niet moeilijk, ik heb het ze zelf geleerd.

Ik moet voor mijzelf een motivatie vinden om te stoppen met zuipen, anders gaat het nooit lukken. Net zoals toen ik stopte met roken. Een duidelijk doel dus.

Alleen… ‘nooit meer drinken’… dat zie ik niet zitten. Het zit zó ingebakken in mijn leven en drinken maakt alles zoveel leuker!

Probleem: ik weet gewoon niet meer wat ik doe als ik megadronken ben! Kan me dan echt niets meer herinneren.

Probleem: ik vind het spannend en cool om regels te overtreden. Ben ook niet bang voor de dood. Als ik nu doodga, heb ik een superleven gehad.

Probleem: ik kan wel stoppen, maar na een maand kraak ik toch door de druk van mijn vrienden.

Mijn probleem: 1 is te veel en 10 is te weinig… Als ik begin, kan ik gewoon niet ophouden!

Motivatie om te stoppen? Eigenlijk heb ik er wel 10: ouders, broer, zus, nichtje, grootouders…

Probleem: mensen kunnen niet veranderen… Tenzij ik wil bewijzen aan de wereld dat mensen wél kunnen veranderen?

Ik ga een videodagboek bijhouden, praten over hoe ik me voel en mijn verhaal vertellen.

Ik begin met twee weken niet te drinken en zie dan hoe ik me voel…

Mijn maten weten dat ze me de les niet moeten lezen, want het zijn zelf varkens! Ik word een voorstander van niet-drinken… in plaats van altijd iedereen aan te moedigen! En nuchter ben ik ook een toffe gast.

Ik drink niet uit miserie of door een laag zelfvertrouwen, ik drink omdat ik het zo gewend ben!

Als ik niet stop, wat gebeurt er dan? Weer een auto-ongeval? Zwaar in elkaar geslagen worden? De zoveelste relatie zien stranden?

Het is belangrijk dat ik inzie dat ik een probleem heb.

Maar ik ben zo bang dat ik het nooit ga kunnen volhouden en dan stel ik alweer mensen teleur.

Gewoon door eraan te denken dat ik nooit meer ga drinken, voel ik me al depressief. Dit is wel het moeilijkste wat ik ooit ga moeten doen in mijn leven.

Probleem: ik geloof niet in mezelf. Ik heb echt een probleem en stoppen gaat me nooit in mijn eentje lukken! Ik kan iedereen gelukkig maken door te stoppen met drinken, behalve mezelf!

Probleem: ik ben echt afhankelijk geworden van alcohol en ik vind het geweldig dat iedereen mij prettig gestoord vindt. Maar dat kan toch ook niet de bedoeling zijn, wel? Ik voel me rotslecht. Niet omdat ik me schaam, maar omdat ik niet meer mag drinken. Dat is bijna mijn leven geworden.

Pff, ik zit echt wel diep, ik ben veel afhankelijker geworden van alcohol dan ik dacht.

Er zijn massa’s mensen die mij graag zien, doe het dan voor die mensen! Familie is belangrijker dan zuipen.

Probleem: aan dat laatste twijfel ik soms. Voor mij is zuipen zo belangrijk geworden, ik zou wel altijd dronken willen zijn als dat kon.

Probleem: ik loop weg van de realiteit, maar waarom? Moeilijke vraag.

Pap heeft wel zeker dertig keer gezegd dat ik zielig ben. Ik ben ZIELIG!

Misschien moet ik gaan praten met iemand die al jaren gestopt is met drinken?

Probleem: als ik zo verder doe, gaat het echt fout lopen… ik ga eraan dood! Iedereen die voor alcohol kiest, verliest alles: familie, vrienden, partner, werk… Zo wil ik toch niet eindigen?

Had ik niet zo gezopen, dan had ik al die problemen niet gehad. Aan de andere kant zou ik ook al die zalige momenten niet meegemaakt hebben!

Maar als ik blijf zuipen, ben ik binnen x aantal maanden of jaren dood.

Nuchter = saai, ik word ongelooflijk saai, terwijl ik zot en wild wil doen.

Al die feestjes, hoe ga ik nee kunnen zeggen?

De lijn tussen een klein beetje drinken en gigantisch veel drinken is bij mij heel vaag. En ik weet dat als ik ga drinken, ik van mezelf ga vinden dat ik heb gefaald! En dat ga ik nog logisch vinden ook…

Aanvaard gewoon dat je niet mag zuipen! Denk alcohol = slecht, alcohol = slecht, alcohol = slecht! Zo moet ik redeneren! Want je gelooft het niet hè Michael, maar het gaat je je leven kosten!

Het opschrijven van alles wat toen in mijn hoofd maalde, was een goed idee. Ik zou stoppen met drinken! Een moedige beslissing in mijn nog jonge leven. Eén voornemen sprong er voor mij uit: ik zou een videodagboek bijhouden. Ik zou mezelf filmen om te bewijzen dat mensen kunnen veranderen.

In je leven kun je altijd twee kanten uit: of je doet niets aan de situatie en blijft in de slachtofferrol zitten, of je doet er iets aan en neemt het heft in eigen handen. Die dag koos ik voor het laatste en ik schoot meteen in actie. Ik haalde mijn camera boven en begon mezelf te filmen.

Wil je meer lezen over Michael en zijn missie? Meer informatie vind je hier: