Wat betekent het om een goed mens te zijn? Hoe beoordelen we of acties goed of slecht zijn? Wie bepaalt eigenlijk wat goed en slecht is? En als we nu een perfect mens willen worden, hoe doen we dat?

In ‘Perfect: de handleiding‘ neemt Michael Schur de lezer mee op een reis die 2.500 jaar aan ethiek beslaat. Dit doet hij bovendien op een uitermate toegankelijke en entertainende manier. Heel anders dan droge filosofische traktaten! Of zoals Shur ze zelf omschrijft: ‘gekmakend onleesbare boeken waar je onmiddellijk spanningshoofdpijn van krijgt’.

Zelf omschrijft hij zijn missie met dit boek als volgt: ‘Mijn doel is hier niet om een revolutie te ontketenen op het vlak van de morele filosofie, maar om simpelweg de basis door te geven, zodat we het allemaal op ons dagelijkse leven kunnen toepassen‘. Dit doet hij op de luchtige toon die we van hem gewoon zijn van tv-programma’s zoals The Good Place, Parks and Recreation en Brooklyn Nine-Nine. 

Schur over het schrijfproces van ‘Perfect: de handleiding’

‘Ik raakte geïnteresseerd in morele filosofie toen ik begon te werken aan de tv-serie The Good Place. Als je die serie hebt gekeken, zul je veel ideeën in dit boek herkennen omdat we ze in de serie ook hebben verkend. Als je hem niet hebt gekeken, (a) hoe durf je me zo te beledigen, (b) grapje, en (c) maak je geen zorgen, want dit project is er nou juist op gericht om je mee te nemen op de reis die ik heb gemaakt, van een kerel die bijna niets afwist van dit onderwerp naar iemand die er een boek over kan schrijven. (Of in elk geval iemand die de uitgeverij Simon & Schuster ervan kon overtuigen dat ik er een boek over kan schrijven.) Ik werd verliefd op de ethiek om de eenvoudige reden dat vrijwel alles wat we doen een ethisch element bevat, of we dat nu beseffen of niet. Dat betekent dat we het aan onszelf verschuldigd zijn te leren wat ethiek nou in godsnaam is en hoe het werkt, zodat we niet de hele tijd van alles verkeerd doen. We delen deze planeet met andere mensen. Onze daden hebben effect op die mensen. Als we ook maar een beetje om die mensen geven, zouden we erachter moeten proberen te komen hoe we de best mogelijke beslissingen kunnen nemen.’