Hoe ontstond het idee?
Charel Cambré: Dat is wat raar gelopen. Ik tekende al de ex librissen van de luxe-edities van de integralen van Piet Pienter en Bert Bibber. Tijdens een gesprek op de uitgeverij had ik laten vallen: ‘Ze slaan je tegenwoordig om de oren met herwerkingen, maar wat ik wel nog eens zou willen tekenen is een Piet Pienter.’ Dirk Vanlaer van Standaard Uitgeverij heeft dat idee opgepikt, de kinderen van Pom gecontacteerd en we kregen groen licht, weliswaar met een aantal beperkingen. Het tekenen ging vlot en ik ben zeer tevreden over het resultaat.

In de voetsporen van Pom

Marc, had je geen pleinvrees om het scenario te schrijven? Piet Pienter en Bert Bibber is zo’n serie die ontzettend dicht bij haar auteur staat?
Marc Legendre: Je hebt gelijk, de serie is onlosmakelijk met haar auteur verbonden, maar ik meen dat ik me nogal goed in het hoofd van iemand kan verplaatsen. Toch wat het werk betreft. De opdracht krijgen om een kleine Pom te worden, dat was te verleidelijk om te laten liggen.
Charel, was het niet moeilijk om grafisch je eigen interpretatie te geven? Hoe zet je de personages naar jouw hand?
Cambré: We kregen geen zeeen van tijd om het album te maken, zo kon ik daar ook niet te veel over nadenken, er moesten snel knopen doorgehakt worden. Ik volgde zo’n beetje mijn eigen instinct en dat was leuk. Ik begon te schetsen, wat krabbels, en zo kwamen die figuren geleidelijk in mijn hand. Je laat vervolgens de figuren acteren zoals ze zijn in de strip. Je ziet de personages wel evolueren, zoals dat bij Amoras ook het geval is. Kristof Fagard heeft me dan goed geholpen met de inkting. Volgens mij voel je het tekenplezier. Het scenario was heel plezant, met een onnozel gegeven, een leuke sfeer en veel vaart. Ik verwacht er veel van en ik ben blij dat er zo’n album komt.

De ontvoerde soepselder

Het is een knotsgek verhaal geworden over een soepselder die coauteur is van een dieetboek en ontvoerd wordt. Hoe kruip je in die wereld van Pom?
Legendre: Ik heb alle integralen van Piet Pienter en Bert Bibber opgevraagd die er tot dan verschenen waren,

niet zozeer voor de strips als wel voor de schitterende dossiers in elke bundeling. Een uitstekende manier om me in de wereld en het denken van Pom in te leven.
Cambré: Ik heb een pak albums tevoorschijn gehaald, maar ik lees toch sowieso elke vakantie een paar albums opnieuw.

Het waren coronatijden, maar jullie werken sowieso al op enkele honderden kilometers van elkaar (n.v.d.r. Marc Legendre woont en werkt in Spanje). Was dit toch anders samenwerken dan bij jullie eerdere teamwork?
Legendre: Ik zie geen verschil. Wel heeft Charel zich minder ingrepen in het scenario of de dialogen kunnen permitteren. Het scenario was goedgekeurd en daar hoorde iedereen zich veiligheidshalve aan te houden. Iets wat Charel gewoonlijk anders doet.

Konijnen in een stoppelveld

Aan welke scène uit De geniale soepselder hebben jullie met het meeste plezier gewerkt?

Legendre: Kun je dat over je eigen werk zeggen? Ik vraag het me af. Omdat ik scenes beschrijf, beleef ik aan alles evenveel plezier. Een absurde dialoog vind ik net zo vermakelijk om te bedenken als een idiote actiescene. Misschien is de achtervolging over de daken visueel wel het grappigst. Of de scene met de konijnen in het stoppelveld.

De opdracht was één album te maken, maar smaakt dit naar meer?
Legendre: Wat mij betreft zeker! We staan veel dichter bij PP&BB dan we aanvankelijk dachten. Deze personages en hun wereld, maar vooral de humor voelt erg vertrouwd aan.
Cambré: Bij een tweede album zou ik me al comfortabeler voelen. Zo heb ik tijdens het tekenproces gemerkt dat Pom bijna nooit vooraanzichten gebruikte. Ik heb ze dan ook bij mijn eigen tekeningen verwijderd, want dat kwam de figuren niet ten goede. Het was niet mooi en niet zo makkelijk om te tekenen. Toch is het tekenen vlot gegaan omdat ik in die Piet Pienter en Bert Bibber-sfeer zat.