De wereld staat op z’n kop. De coronacrisis raakt iedereen en we moeten ons aanpassen aan een samenleving die we nog niet kenden. Dat maakt ons angstig en onzeker.
Een van de meest gelezen psychologen van onze tijd, Paul Verhaeghe, plaatst de oorzaak én de gevolgen van de pandemie in een ruimere context in zijn nieuwste essay Houd afstand, raak me aan. Hij betoogt dat we deze crisis moeten aangrijpen om andere keuzes te gaan maken: Welke kant willen we op met onze economie? Hoe moeten we ons verhouden tot elkaar, en tot het milieu? En welk effect heeft dit ‘nieuwe normaal’ op ons welbevinden?
Als geen ander is Verhaeghe in staat om de maatschappij en het individu met elkaar in verband te brengen. Hij toont wat we weten, wat we moeten vrezen, waarop we kunnen hopen en wat we kunnen doen. Zijn boodschap is hoopvol: we kunnen hier beter uit komen.
De Standaard interviewde Paul Verhaeghe over zijn nieuwe boek. Ze spraken onder andere over de toekomst van onze economie, het nut van angst en ‘ecologisch denken’:
‘Ik pleit voor een morsiger leven waarbij we meer voeling krijgen met de natuur. We leven veel te steriel’ – Paul Verhaeghe in De Standaard
Ook op www.eoswetenschap.be is de auteur aan het woord over zijn nieuwe boek. Zo legt hij onder meer uit waarom hij nooit meer op een man zal stemmen:
‘Hun testosteron is onze dood, vaak genoeg letterlijk. De vergelijking is makkelijk gemaakt; kijk hoe landen met vrouwelijke premiers de pandemie aanpakken: Jacinda Ardern (Nieuw-Zeeland), Tsai Ing-wen (Taiwan), Katrín Jakobsdóttir (IJsland), Angela Merkel (Duitsland), Erna Solberg (Noorwegen), Mette Frederiksen (Denemarken), Sanna Marin (Finland) – al die landen doen het beter.’ -Paul Verhaeghe op www.eoswetenschap.be
Ben je nieuwsgiering naar Houd afstand, raak me aan? Op Knack.be lees je een voorpublicatie.
