Het onvoorstelbare is gebeurd. Zesentwintig jaar na het overlijden van geestelijke vader Franquin verschijnen er nieuwe Guust Flater-gags. Het is de Canadese stripauteur Delaf, echte naam Marc Delafontaine, die na het maken van een hommageplaat voor Guust Flater, zo’n vijf jaar geleden verschenen in het weekblad Spirou, groen licht kreeg.

Delaf, die we het beste kennen van zijn komische stripserie Mooie navels, vertelde: ‘Zoals bij vele striptekenaars heeft de Guust Flater-serie de meeste invloed op mijn leven gehad en ligt ze zeker aan de basis van mijn roeping om stripauteur te worden.’

Delaf moet ongetwijfeld met klamme handjes aan de nieuwe serie Guust Flater-gags begonnen zijn. En toch ook met de nodige dosis lef.

Delaf, hoe begin je dan aan zo’n buitengewoon project?

Delaf: In 2017, het jaar van de zestigste verjaardag van Guust Flater, werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan de Galerie des Gaffes, een rubriek in het weekblad Spirou waarin auteurs één pagina lang in de huid van Guust konden kruipen. Voor een eerdere speciale uitgave had ik al de kans gekregen om een cover te maken, nogal explosief moet ik zeggen. Dat was heel leuk om te doen, maar toen bleef ik een beetje gefrustreerd achter, in die zin dat ik de indruk had dat Guust nog te zeer door mijn eigen zeef was gehaald, omdat ik de grafische stijl had aangehouden die ik gebruik in mijn eigen serie Mooie navels. In mijn pagina van 2017 wilde ik zo dicht mogelijk de stijl en het universum van Franquin benaderen. Dit bescheiden eerbetoon viel in de smaak bij zowel lezers als professionals, en mijn uitgever vroeg me of ik het experiment nog een stapje verder wilde zetten.

Wat inspireerde je om deze uitdaging aan te gaan?

Vooral mijn zorgeloosheid en enthousiasme! En mijn absolute liefde voor Guust Flater. Ik had mezelf voorgenomen: als ik na een paar stroken niet tevreden zou zijn met het resultaat, of het werk niet zou vlotten, zou ik de handschoen in de ring gooien. Ik nam de tijd om me goed voor te bereiden en ging aan de slag. Geen verrassing: het is een moeilijke opdracht, maar ik leer zo veel bij! Ik zweet als nooit tevoren op de platen, maar ik boek vooruitgang als tekenaar. Ik drijf mijn teken- en verhaalvaardigheden zo ver mogelijk op. Het is een echte persoonlijke uitdaging om te leren in de voetsporen te treden van de beste striptekenaar in de geschiedenis van het beeldverhaal.

Hoe kwam je op de gags?

Dat is moeilijk uit te leggen, het is iets heel organisch. Ik heb alle bestaande gags terug gelezen en geanalyseerd wat de serie zo speciaal maakte. Ik heb een uitgebreid document opgesteld op basis van al mijn observaties en bedenkingen. Dat was de theorie … Maar bij humor draait alles om de praktijk! Ik heb mijn gags in fases opgebouwd, net als in Mooie navels. Ik heb mezelf altijd voorgenomen om geen grap te maken die tegen de geest van Franquin zou ingaan. Natuurlijk kan ik daar nooit zeker van zijn, maar ik wil de waarden die hij in Guust bracht, respecteren.

Heb je ervoor gekozen om je gags in een heel specifieke periode te situeren?

Absoluut, ik noem het de verfkwastperiode. Die loopt ruwweg van het midden van de jaren zestig tot het midden van de jaren zeventig. Dat is mijn favoriete periode.

Toch is je interpretatie van Guust niet passé of achterhaald, je maakt knipoogjes die modern zijn!

Natuurlijk is dat zo! Ik ben geen monnik die louter kopiist is, ik wilde iets te vertellen hebben. We mogen niet vergeten dat Guust altijd een personage van zijn tijd is geweest, zelfs een voorloper. Ik wil zo dicht mogelijk bij Franquin staan, maar ik wil geen ideeën van hem lenen die niet van hem zijn. Daarom moest Guust zich duidelijk in een bepaalde periode situeren. Dat betekent echter niet dat we geen verwijzingen naar het heden mogen maken. Je kunt over het heden praten door gags in het verleden te plaatsen.

Je pakt wel een monument aan, hé?

Mijn aanpak wordt gekenmerkt door liefde en respect, maar natuurlijk  accepteer ik kritiek. Als je iets heiligs aanraakt, ligt dat gevoelig. Ik hoop iets te brengen dat mensen blij zal maken, ook al weet ik dat ik Franquin niet ben en dat ik nooit op zijn niveau zal komen!

Wat is het mooiste compliment dat je nu kunt krijgen?

Als iemand mij vertelt dat hij weggeblazen wordt door de platen, moet ik glimlachen, want dat is de emotie die ik wilde creëren. Als mensen geloven in de wereld van Guust Flater die ik geschapen heb en om mijn grappen lachen, is mijn doel bereikt.