Een kind van de goden
Thorgal Aegirsson is het Sterrenkind, door Thor uit de hemel gezonden en op aarde aangekomen om zijn pleegvader Leif Haraldson van de dood te redden, zo luidt de mythe. In Het sterrenkind, het zevende album vanThorgal, lees je de mythe, maar ook de ware toedracht van Thorgals afkomst.
Eenendertig albums later heeft Thorgal ongelooflijk veel meegemaakt. Hij is volwassen geworden. Hij heeft de liefde gevonden. Hij slaagt er alleen niet in om rust te vinden, gelukkig voor ons, stripliefhebbers. Yann gaat in zijn scenario’s op zoek naar de wortels van Thorgal, naar het mythologische aspect van de reeks, want Thorgal is larger than life.
In dit achtendertigste album staat het leven van Wolvin op het spel. Ze is ontvoerd door een bende ongure Vikingen en zit opgesloten op het eiland Kalsoy. Thorgal, wie anders, zet een reddingsactie op touw… zonder te weten tegen welke krachten hij het moet opnemen. Het eiland wordt namelijk beschermd door een kolossaal standbeeld van een selkie, een zeehondenvrouw. Wanneer het reddingsschip het eiland nadert, ziet de bemanning met afgrijzen het reusachtige standbeeld opdoemen uit de nevel en mist.
Selkie?
Een selkie is een mythologisch schepsel. In het water heeft een selkie een zeehondengedaante. Wanneer de selkie het water verlaat, kan hij (of zij) de huid afwerpen en een menselijke gedaante aannemen. In de Schotse volksverhalen steelt een man de huid van een vrouwelijke selkie, die hij verderop naakt aantreft in haar menselijke gedaante. Zij wordt zijn vrouw, maar blijft haar leven lang verlangen naar de zee. Op het moment dat ze haar zeehondenhuid terugvindt, al dan niet met de hulp van haar kinderen, keert ze terug naar de zee.
Of ze daarna haar kinderen nog terugziet, hangt af van de bron die je leest, maar een happy end is lang niet altijd gegarandeerd. Het is dus maar te hopen dat ook Thorgal, Jolan en Wolvin ongeschonden aan hun confrontatie met de selkie ontsnappen. Dat er bloed zal vloeien, staat vast. Moge de goden hen bijstaan!