Laura Janssens over het de Kiekeboes-hommagealbum Vier door Derden en haar influencers

In 2018 verscheen het hommagealbum Hoor je het ook eens van een ander. Vier auteurs – Frodo de Decker, Kim Duchateau, Nix en Gerben Valkema – schreven en tekenden met veel plezier hun ‘eigen’ de Kiekeboesverhaal. Dat smaakte naar meer en dus mochten vier andere collega’s van Merho aan de slag. In het nieuwe hommagealbum Vier door Derden gaan nu Jan Bosschaert (scenario Steve Van Bael), Charel Cambré (scenario Marc Legendre), Luc Morjaeu én Laura Janssens van de wereld van de Kiekeboes hun eigen wereld maken. Laura Janssens – bekend van de webcomic Niet Nu Laura – is fan van het eerste uur.

Laura, heb je een favoriet de Kiekeboesalbum? Laura Janssens: Ik vond In vuur en vlam een heel goed album. Ik heb altijd graag naar griezelfilms gekeken, dus vond ik het paranormale kantje in dit album erg tof. Ook de vibe tussen Fanny en Jens vond ik altijd interessant, want zo kreeg je nieuwe kanten van Fanny te zien.

Wie is Fanny voor jou? Ik hou ervan hoe passioneel Fanny kan zijn. Ze neemt geen blad voor de mond en soms kan dat een beetje venijnig overkomen, maar ze laat zich nooit doen door anderen en ze gaat door het vuur voor haar idealen, familie en vrienden. Ik wou dat ze op twitter zat, daar zou ze menige anonieme trollen lik op stuk kunnen geven.

En wil je al iets vertellen over jouw eigen Fannyverhaal? Fanny heeft een nieuwe app op haar gsm, eentje die haar aanzet om toch enkele stappen te zetten in het leven. Dat doet ze niet alleen: samen met haar vriendinnen neemt ze letterlijk een duik in de mythische eeuwenoude ‘dating pool’ en start er een onderwateravontuur. Ik ben het verhaal momenteel nog aan het afwerken, zoals iemand die vooral presteert onder de druk van het laatste moment dat graag doet. Spannend!

Je bent nu zelf een influencer voor jonge talenten, maar wat zijn eigenlijk jouw eigen influencers geweest?

De Garfield strips: de eerste strips waar ik als kind mee in aanraking kwam, want ze slingerden altijd rond bij mijn grootmoeder. Ik hou ervan hoe op een plaatje of drie een goeie mop wordt verteld, iets dat ik heb overgenomen in mijn werk (al heb ik meestal wel vier kadertjes nodig.) Gorillaz: ik was op mijn 11de grote fan van deze band en ik draaide hun eerste album grijs. Bij dat album zat een cd-boekje vol illustraties van de geanimeerde bandleden (ontworpen door Jamie Hewlett) en die heb ik zeker 100 keer nagetekend.

Raphael Bob-Waksberg & Lisa Hanawalt: de makers van Bojack Horseman, de beste animatieserie ooit. Hun storytelling is geniaal. Er is bijvoorbeeld een aflevering waarin het hoofdpersonage heel de episode lang aan het woord is. Ik denk dat hij zich ook nauwelijks verplaatst. Ik schrijf momenteel ook aan een animatieserie en die aflevering (ik geef toe, veel afleveringen) heeft me enorm geïnspireerd.

Gemma Correll: de eerste webcomic die ik ooit begon te volgen, destijds nog via tumblr, want instagram en een smartphone had ik nog niet. Ze maakte toen heerlijke dagboekstrips, die mij motiveerden om ook een online, geïllustreerde persoonlijke blog te beginnen. Die blog was de voorloper van wat Niet Nu Laura vandaag is.

Marjane Satrapi: ik kreeg in 2004 Persepolis cadeau van Sinterklaas. Op mijn 14de tekende ik ook al veel, maar een ambitie als striptekenaar koesterde ik toen nog niet. In mijn hoofd was dat beroep enkel weggelegd voor technisch heel sterke tekenaars, van die mensen die uit hun hoofd een kathedraal of zo kunnen tekenen. De simpelere, maar vooral prachtige stijl van Satrapi opende mijn ogen: je kunt in heel veel verschillende tekenstijlen heel knappe verhalen vertellen, dat hoeft nooit een belemmering te zijn.