Inhoud
In hun gedichten onderzoekt Hannah Chris Lomans of poëzie een plek kan zijn waar de vloeibaarheid van een lichaam beleefd kan worden. een lichaam dragen is een zoektocht naar een onmogelijk gemaakte heelheid, een heelheid die in de buitenwereld geen bestaansruimte gegund wordt. Deze gedichten openen een landschap waar andere, eigenlijkere regels gelden. Een landschap dat soms troostend is, soms gevaarlijk, soms leeg, soms omvattend. Een lichaam beweegt zich door dat landschap en probeert het zich te verinnerlijken.