Journalist Rik Van Puymbroeck bracht zijn literaire debuut uit, waarin hij stilstaat bij de rouw die hem gemaakt heeft tot wie hij is. In Treurwil gaat hij op zoek naar het verdriet van vroeger en hoe je dat niet kan loslaten, maar juist wilt vasthouden en vorm wilt geven.

‘Treurwil is een vulkaan gevuld met prachtige woorden die als houtskool het vuur aanwakkeren bij iedereen die het zal lezen. Het geeft warmte waar zelfs de doden op lichaamstemperatuur worden gebracht.’

‘Bij het lezen van Treurwil lezen de doden met je mee. Je bent nooit alleen onder die takken. Een treurwilg heeft vele armen.’

– Stephan Vanfleteren

‘Van Puymbroeck maakt een voortreffelijke, fijnzinnige literaire entree met dit gerijpte rouwgeschrift.’

– De Morgen

Lees de vier-sterrenrecensie hier.

‘Een verstild kleinood dat ons veel vertelt over rouw en verdriet’

– Het Nieuwsblad

Lees de vijf-sterrenrecensie hier.

‘Wanneer een schoon mens een schoon boek schrijft kan u zich maar beter haasten naar de boekhandel. Vooraleer de herfst er is.’

– Diego Franssens

In De Tijd vertelde Van Puymbroeck over het schrijfproces van dit heel persoonlijke boek. ‘Ik ging aan mijn schrijftafel zitten en begon, zonder te weten waar ik naartoe wilde of wat het eindresultaat zou zijn. ‘Er zal wel iets komen’, dacht ik. Bij krantenartikels heb ik de neiging altijd te veel tekst te schrijven. Maar voor mijn boek rolden de woorden er moeizaam uit. Ik woog voortdurend af wat ik wel of niet zou schrijven, uit angst mezelf te veel bloot te geven. Maar ik voelde ook weerstand om in mijn herinneringen te duiken. Gaandeweg kwam ik dingen te weten die ik vergeten was, of waarvan ik dacht ze anders gelopen waren.’ 

Lees het het volledige interview.

Bestel hier jouw exemplaar: