Met welke schrijver of schrijfster zou je willen dineren?

Mijn bewondering en verlegenheid zullen een etentje met iemand die ik niet persoonlijk ken, zowel voor m’n gast als voor mezelf, waarschijnlijk vergallen. Liever zou ik er bij toeval naast zitten en gewoon kunnen luisteren.

Het gekste boek dat je ooit kocht?

‘Rubrique-à-brac’ (tome 4) van Marcel Gotlib. Absolute waanzin met een uitroepteken.

Jouw schrijfplaats?

Gelukkig kan ik overal werken, maar de beste schrijfplaats was in de kuip van de Windbreker, de zeilboot waarmee we ooit op wereldreis vertrokken.

Het mooiste personage volgens jou?

Onmogelijk voor iemand die niet in lijstjes denkt.
Als ik er een moet noemen, dan misschien een van de eerste:  Jan Wandelaar uit Hollands Glorie (Jan de Hartog) die lang in m’n romantische en dromerige jongenskop is blijven zitten.

Een boek dat je zelf had willen schrijven?

Het is oké dat anderen de boeken maken die ik zelf geweldig vind. De Bijbel had ik wel graag geschreven, voor de royalties.

De vreemdste plek waar je ooit een handtekening hebt gezet?

Op de Malediven, onder water.

De openingszin die je het beste bijbleef?

‘De leraar liep de twaalf meter van zijn kamer naar de lift in verwondering.’ (De verwondering, Hugo Claus)

En de beste slotzin?

‘Seigneur! Que l’une de vos vagues arrache de ce mât ma carcasse de chien, et la jette sur ces rochers, entre la pierre et la carène, afin que soit payée la mort de mon bateau.’ (Vagabond des mers du sud, Bernard Moitessier.)

Welke niet-schrijver zou ooit een boek moeten schrijven en wat zou de titel moeten zijn?

Mijn moeder zou een boek moeten schrijven, maar die wil niet. Dan maar het levensverhaal van El Gris, onze kater, door hemzelf op papier gezet. Het werkje zou, typisch voor hem, waarschijnlijk niet te lang zijn en gewoon El Gris als titel dragen.

Je kan één overleden schrijver terug tot leven wekken. Wie kies je?

William Shakespeare, maar daarmee doe ik veel anderen onrecht.